Bebek Egzaması ;

Kızım daha 3 aylıktı;  yüzü yanık gibi olmuştu ve bakmaya kıyamıyordum adeta.. İlk önce alerji yada çevremizdeki insanların sevmesinden kaynaklı olduğunu düşündüm mikrop v.b. meğer kızım ''bebek egzaması'' na yakalanmış. İnternette cok araştırma yaptım ve sonunda bu zor hastalıktan kızımı Cilt Hastalıkları doktoruna götürerek kurtardık.. Bebeklerin ciltleri cok cok hassas olduğundan polar ; örgü ; yün gibi şeyler benim kızıma hiç iyi gelmedi. Hergün yıkadık ve ciltte oluşan kuruluğa engel olmaya çalıştık. Bunun için her banyodan sonra kızımı saf zeytinyağı ile yağladık ve yüzüne gün içinde kurumasını engellemek için bepanthen sürdüm.. Son olarakta doktorun kızımıza verdiği ''Bactroban'' adlı kremi sabah akşam sürdük. Şimdi bebeğimin cildi pürüssüz ama yaşayan anneler bilir sanki kızımın yüzü hiç düzelmeyecekmiş gibi geliyordu ozaman.. Tek tavsiyem ilk önce kortizonlu krem önerirler kullanmadan önce mutlaka farklı alternatifler deneyin.. Kortizonlu krem son çareniz olsun.. Mutlu Günler :)

Meleğimin gelişi ve Uyku sorunları

       Hayata merhaba dediği gün herşey cok güzel olacaktı... Ama o an farkettim ki hiç düşünememişim doğumdan sonra neler olacağını ; hep doğum yapacağım güne hazırlanmışım. Oysaki asıl ondan sonra başlıyormuş gerçek hayat.. İşte buda İlk çocuğun tecrübesizliği olsa gerek.. Zamanla bu tecrübesizlik yerini taze bir anneliğe bıraktı. Ama anne olduğumu asıl farkettiğim zamansa yaklaşık 4 aylık olmuştu meleğim.. Bebek egzaması ,  uykusuz geceler , gaz sorunu bizimde belalılarımızdan oldu. Ama sabırla üstesinden geldik hepsinin.. Şimdi ise yatağına bıraktığımda en geç 20 dk içinde kendiliğinden uyumasının tadını çıkartıyorum… Nasıl mı ?

Meleğimin beşiğini sallamaktan artık kolumun kopacağı geceler olmuştu ve kızım nerdeyse 5 aylıkken saat başı uyanır hale gelmişti. Sallamanın bir sonu yoktu ve büyüdükçe daha da fazla sallanmak istiyordu. Sonra bir sabah emzirip yatağına koyduğum bebeğim kendi kendine yatağında sızıp kalmıştı. Veeeee işte o an bana başlamak için güç geldi. Birçok yöntem araştırmıştım Ferber, Tracy Hogg v.b.. Ama hiçbiri tam işe yarar gelmedi bana ve kendi yöntemimi oluşturdum. Bebeğimin uykusu geldiğinde (benim kızım saçını çeker , kulağını kaşır, esner), emziğiyle uyuyan bir bebek olduğundan ağzına emziğini verip ; yanına uyku arkadaşını da koyduktan sonra beşiğine bırakmaya başladım ve yanında oturup ‘’Hadi Anneciğim mışıl mışıl uyu’’ diyordum.. Ama o sırada kızım beni dinlemek yerine ağlamayı tercih ediyordu. Hiçte kolay olmayacağını biliyordum ama bende huzursuz gecelerin sonu gelsin istiyordum. Kızıma telkinde bulunduktan sonra odadan çıkıyordum ve nezaman tekrar kıyameti koparmaya başlarsa odaya dönüyordum. Yine aynı şekilde ‘’hadi anneciğim uyuyacaksın’’ ama asla cok fazla ağlamasına izin vermedim (sakinleştirmeye çalıştım cok cok ağlıyorsa hafifçe salladım beşiğini arada bir )ve asla gerçekten istemiyorsa uyutmadım. Bence burada asıl kural her yöntemde olduğu gibi gerçekten kararlı olmak ve yavaş yavaş sabırla hareket etmek… Bir günde mucizevi bir değişim beklememek gerekiyor. Yavaş yavaş kızım yatağına alışıp kendiliğinden oyuncağı ile oynarken uyumaya başladı tabii bu yaklaşık 15 günümüzü almıştı..Bizim için bir mucizeydi ve oldu..  Uykusuzluğun ; uykusuz işe gitmenin ne demek olduğunu cok iyi biliyorum.. Vee uykusuz bir annenin ne derece sinirli olabileceğini de.  Onun için yaşadıklarımı ve deneyimimi paylaşmak istedim.. En önemlisi de lütfen bebeğinizin işaretlerine dikkat edin ve doğru okumaya çalışın :)

Mutlu Günler :)